Nurşen Kaygısız, Bir Eflatun Ölüm

Nurşen Kaygısız, Bir Eflatun Ölüm susuyor zaman eski radyoda solo bir acıyı dillendiriyor hanende… kim ekiyor bunca kederin tohumunu sözcüklere bilmiyor dinleyenler.. ben sana kızıl bir deniz düşlüyorum dalgaları yalım yalım yanan sen ırarken ellerimden eflatun bir ölüm sarıyor bedenimi. siyah beyaz bir fotograf gri bakışlardan kalmış ıslak izler mavi bir gökyüzü telli pullu bir…