SOLUĞUMUN İÇİNDE UYUYAN RUYA

SOLUĞUMUN İÇİNDE UYUYAN RUYA   Eski çağlardan kalma kağıtta okumuştum “ Yenilen zamandır, biz diriyiz.”   Naif terennümler suyundan içiyor kadın.. Kalbinin mor yazmalarından korkulu damlalar akıyor. Gözlerini çevirdiği yerde asma saraylarda meşaleler yanıyor. Duruşu öyle masum, öyle hicaplı sevinç, öyle kırık kalpli, öyle zarif tehdit.. Yaşam kusuruyum dedirten bıçağı dayıyor ömrünsüz ömrüme.. Yaz sıcağından…

HİÇLİĞİN ORTASI

HİÇLİĞİN ORTASI   I   “Sonra acı geri geldi” Yerleşti kemiklerime Sen kötülüğe aitsin- dedi uzaktaki Devrildi gökyüzünün dağları Nefesini tuttu İpek ağacı “Söz suskunlukla birleşti Dindi sözün titreyişi”   Sessizce beklediğim sunak çukuru Söyle dünya geçecek mi?   Çekildi odamdan yasemin kokusu Gözlerimden yeni ayın ışığı Mehlican değdi yüzüme Kurudu ağaçların özsuyu Derin havanda…