ORDA DURUYOR KALBİM!
ORDA DURUYOR KALBİM! İnsan denilen kuyu, çaresiz düşersiniz bir kez daha düşersiniz atılan ip çürük olunca sonra bir kez daha kararır yüzünüzdeki güneş mavi çıkamazsınız birinin denizine girseniz. Aslında aynaya bakan dünyayı görür kimi soysanız çırılçıplak bir acı çıkar içinden aşk kirletilmiş, patlatılmış akıldaki dinamit herkes sırtını dönmüş bir başkasına herkesin elinde öfke…