aya ayak basan babacı kırlangıçlar
aya ayak basan babacı kırlangıçlar önce vuruyor saçların toprağın el değmedik yerine yağmur tanelerini toplayarak giden geminin ardından bağırıyor martılar sessizce umudu kovalayarak sonra karanfil gibi açıyor güneşte birbirini kovalıyor doğma mevsiminde papatyalar gözlerinle tutacak gibi oluyorsun tüm evreni kuşatıyor rüzgarlar tırnaklarını boyuyorsun maviye parmaklarının arasından geçen zaman iz bırakmadan fırtınalara karışıyor bilmiyorlar aya…