Limon Ağacı (Ekin Ilgın Gök) “Nasıl merak ediyorum, neden merak ediyorum Dün bana masmavi gökyüzünü anlatmıştın Ve bütün görebildiğim, sadece sarı bir limon ağacı” Bir limon ağacı insanı nasıl mutsuzluğa sürükleyebilir, nasıl boğazına bir yumru oturtup nefes almasını zorlaştırabilir? Eğer hayatınızın çok da parlak gitmeyen bir döneminde Fool’s Garden adlı grubun “Limon…
Sözün Bittiği Yerde Başlar ‘Sessiz Kitaplar’ Melis Akdoğan Gündoğdu Sessizliğin de paylaşabileceğini anladığımdan beri birlikte susabilmelere tutkunum. Sözsüzlüğün çok anlamlı üretimini, çok sözlülüğün anlam yoksunu tüketimine tercih ediyorum bir noktada. Şükrü Erbaş’ın Ömür Hanımla Güz Konuşmaları’nda söylediği gibi: Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki…Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi,…
Japon Sineması’nın dünyada geç keşfedilen yönetmeni Yasujiro Ozu’yu “Yorgun ruhların terapisti” olarak nitelemek istiyorum. Pek çok eleştirmen onun hakkında buna benzer sözler etmiştir. Onun sineması fazlasıyla sakin ve oldukça kişiseldir. Ozu ile tanışmam 2003 yılında 22. İstanbul Film Festivali’nde oldu. O festivalde toplu gösterimi yapılmış ben de dört filmine bilet almıştım. Bu kadar ruhuma iyi…
YAZ EFENDİ KÜÇÜK YAZ Ali Küçük Türk ulusu bağımsızlığını kazanmış, Cumhuriyet kurulmuş, ilk onuncu yılında aydınlanmanın hızla yürüdüğü, Atatürk Devrim ve İlkelerinin hayata geçirildiği Anadolu’nun köylerinin birinde, İstiklal Savaşı madalyalı gazisi Ecir’in Mehmet, “Yaz efendi, Küçük yaz!” diyordu. 1934 Soyadı Kanunu yürürlüğe girmiş, Türk ulusunun kurtarıcısı Mustafa Kemal’e Türkiye Büyük Millet Meclis’i, ”Atatürk” soyadını vermiştir.…
Dertli Saz, Muhammed Balaban Ben hakkımı helal ettim, hem bu dünyada hem ahirette. Ama şunu bilmeni isterim. Allah bizi ahirette kavuştursun. Mahşer günü kullar içinde arayacağım seni. Sen de beni ara… Helal et hakkını. Şu yaşadıklarının sebebi benim. Korkak bir sevdalıyım ben. Akgül gözleri yaşlı gönlü buruk bir hâlde ayrılır oradan. Bu ayrılık belki de…
Arzular ve Yaşantılar, Beyza Yazıcıoğlu Beklentiler ve hayallerle paralel olan doğru düzgün yaşama arzusu kişiden kişiye değişiklik göstermekle beraber büyütülme şeklimizle de doğrudan ilişkilidir. Nedir bu doğru düzgün yaşamak ? Bir bireyin hayatını idame ettirebilmek için harcadığı efor ? Sayılabilir… Başka ? Kimseye muhtaç olmadan kıyıdan köşeden hayatı götürdüğü yere kadar takip etmek ? Evet…
Sultan Dalgaların kayalara çarpışının sesi ve taşıdığı tuzun kokusu, üzerinde durduğu köprünün ayaklarından yüzüne doğru yükseliyordu. Açık denizden gelen soğuk esinti yanaklarında geziniyor, gözlerini sulandırıyordu. Hayret, oysaki gözlerini sulandıracak çok başka sebepleri bulunuyordu. Yaşlı gözlerinin önünden başlayan koyu lacivert deniz, kara geceyle bir olduğu ufka doğru uzanıyordu. Bir bilinmezliğe doğru uzanıyordu. Tıpkı geleceği gibi. Gecenin…
KİMİZ? Cevabına birçok sıfat sığdıracağımız bir soru, kimiz? Öğretmen, işçi, baba, kadın, ressam, aşçı gibi bambaşka açıdan kendimizi tanımlarız. Kalabalıkların içinde bir nokta gibi de hissedebiliriz. Hayattaki üstlendiğimiz sıfatlar yolumuzu belirleyebilir. Bu yargı hem çok doğru hem çok yanlış. Bazı sıfatlar biz kabul etmeden üstümüze yapışırlar. Özellikle toplum bunu öyle alttan öyle nazik bir şekilde…
Geride Kalan Günler Şu başımı alıp götürsem bir yerlere Kanatlanıp gitsem Nergislerin tazelenme demine Başım bedenimden ağır Tükettikçe dertleri içimde. Yolda gördüğüm Yorgun zamanlara selam verip Gitsem, ilkbahar günlerinden birine. Ara sokaklarını sevdiğim mahallemin Ve annemin eteklerinde dolansam yine Komşularla oturduğumuz tozlu masalar da Az dinlemese ketum dertlerimizi Mehtabın sardığı gecelerde Sabah…
İKİ ŞİİR İki şiir arası sana geldim İki şiir arası nefes aldım Rüzgarın süpürdüğü gün hızlı Sarı acıtmıyor Sen dağınık ve Sıcacıksın Felice sensin Annem tanısa seni çok severdi İçeride oval bir yer buldum Büyük harflerle yazmaktan vazgeçmeliyim Kapıyı açıp rüzgara bırakılmış tül perdeler gibiyim İki defter arası Sana geldim İki şiir aralığında…