BOZKIR İNİLTİSİ
Bozkırda yılkı atın heyecanı eşlik eder
Uzaklara dalan gözlerle yolcunun bakışlarına
Bozkır, gecenin seyrini ufaltan umuttur
Umut ki yolcunun ömründe ritimsiz serencam.
–
Dolgun başaklar savrulur bozkırda
Emeğin terle akışıdır harmanlara
Asfalt yolların sıcak buğusunu taşır
Bir acı düşer yabancının kanına
Kanatır bileklerini heba edilmiş ömrüne.
–
Sabrın gölgesinde soluklanır bozkır
Direnmenin ortasında kalakalır isyan
Yaşamak bozkırda salkım salkım sevinç
Belki de yaşlanmak yaşam karşısında.
–
Eşeledikçe yarası kanar bozkırın
Dizlerinin bağı çözülür, dökülür dili
Bozkır telaşsızdır, kirsiz, hesapsız
Sövdü mü bir devrimcinin diliyle
Yayar öfkesini köhne zamanlara.
Arif Olgun Yeşilyurt