EKİM
her ozanın sözü vardır eylül’e
kader der
sever der
hüzün ayı der
güzün başlangıcı der
eylül denince
on iki dalım birden kırılır
meyvem acır
bense ekim’i daha heyecanlı beklerim
hele de sonlarına doğru
kasım’a dayandığında ucu
krizantemler gülümsemeye başlar
kasımpatı bizdeki adı
sarılı kırmızılı
pembe mor beyaz turuncu
kara kışa kadar
renkler karışır da karışır
kaynaşır
bir yerde durur
sarılar çoğalır
kahve tonlarıyla kendini gösterir
kızıla döner
güneşin batışını andırır
aralarında yeşil hışırdar
ben daima yeşilim çamda
çam taşır beni sevdalarıma
başım göğe yeşil yeşil uzanır
yeşil kalacağım yeşil koşacağım sana
her renk bir öykü işler
uğur böceği taşır
bir yerde buluşur
Sami Aydoğan