Ahhhh çocuk
Gözbebeklerime düştü suretin
Acı içinde gerilmiş dudaklar
Neydi bu yüreğine kilitlediğin feryatlar
Anlat desem anlatır mısın bana
Yoksa bakar mısın öylece
Gece rengi gözlerinde kayıp zamanlarla
Kirpiklerine asıp gizemlerini
Pınarlarından akarken iki kristal damla
Uzatıp parmağımı dokunsam
Ilık tuzlu ve saydam
Sen sussan onlar anlatsa
Nasıl hırpalandığını bedeninin
İğrenç eller dokunurken aldırmadan çığlıklarına
Ahhhh çocuk
Kimselere söyleyemedin
Nasıl incitildin nasıl örselendin
Deli poyrazların dalgaları sürükleyişi gibi
Dalgaların kayaları ovup kuma çevirişi gibi
Depremlerle yıkılıp yok olan şehirler gibi
Öylesine yalnız ve çaresizdin
Şimdi içinde saklanmış feryatlarla
Zihninin çıkmaz sokaklarında
Yapılanları unutmaya çalışırken çaresizce
Sağaltmaya çabalarken yaralarını
Soruyor soruyor soruyorsun umarsızca kendine
Diyorsun ki, peki anladım, görmedi, yoktu hiç kimse
Ama Gören Tanrı Vardı
Yaratandı Gözetendi Koruyandı
Öyleyse Neden, Neden Yardım Elini Uzatmadı
