Güneşimiz, Havamız, Suyumuz Özümüzü Çalıyorlar Hey
var başlangıcı evrenin var ille de
göğün güneşin senin benim sevinin
karanlık mı önceydi gözlerinin rengi mi
sevdalanmadan önce miydi neyin nesi
zamanı soruyorsun senden eski mi ki
dert etme yaşa dolu dizgin kendince
ister söyle ister ağzını kitle kime ne
vardı yaşamın bir başlangıcı ille de
günün dünü sözün özü bedenin gizi
nasıl düştü ağzına söz dilin dillendi
yaşamın başı yoksa sonu da yok insana
kandan kana soluk soluğa yaşam işte
yüzünü ver yüzüme tohumu düşünme
ister söyle ister kekele gönlüne göre
istanbul büyüyor yabancı herkes herkese
göğümüz daralıyor evler boy boy üst üste
güneşin ne doğduğu yer belli ne de battığı
soluğumuz kesiliyor günden güne niye ki
al götür beni güneşi bereketli güneye
akdenizin çapkın yeli sevlesin beni estikçe
ister söyle ister söyleme ben dedim işte
Sabahattin Yalkın
Fotoğraf: Burcu Topağaç