Ivan Pozzoni was born in Monza in 1976. He introduced the subject of Law and Literature to Italy. He has published essays on italian philosophers and on ethics and legal theory of the ancient world; he has collaborated with numerous italian and international journals. Several of his verse collections were published between 2007 and 2024: Underground and Riserva Indiana, with A&B Editrice, Versi Introversi, Mostri, Galata morente, Carmina non dant damen, Scarti di magazzino, Qui gli austriaci sono più severi dei Borboni, Cherchez la troika and La malattia invettiva with Limina Mentis, Lame da rasoi, with Joker, Il Guastatore, with Cleup, Patroclo non deve morire, with deComporre Edizioni e Kolektivne NSEAE, with Divinafollia. He was founder and editor of the literary magazine Il Guastatore – Quaderni ‘neon’-avanguardisti; he was founder and editor of the literary magazine L’Arrivista. He founded some fifteen self-managed socialist publishing houses. He has written/edited 150 volumes, written 1000 essays, founded an avant-garde movement (NeoN-avant-gardism, endorsed by Zygmunt Bauman), with a thousand movementists, and drafted a NeoN-Avant-gardist Anti-Manifesto. He is mentioned in major university textbooks on the history of literature, philosophical historiography and in major volumes of literary criticism. He is included in the University of Bologna’s Atlas of Contemporary Italian Poets and is listed several times in the major international literature magazine, Gradiva. His verses are translated into twenty languages. In 2024, after six years of total withdrawal from academic study, he returned to the Italian art world and founded the Kolektivne NSEAE (New socio/ethno/anthropological aesthetics).
Ivan Pozzoni
İtalyan şair, yazar, akademisyen, teorisyen ve yayıncı.
Pozzoni, 1976’da Monza’da doğdu ve Milano Devlet Üniversitesi’nden mezun oldu.
İtalyan filozoflar üzerine denemeleri, sanat kuramı üzerine yazıları ve şiirleri, çeşitli ulusal ve uluslararası dergilerde yer aldı. Guastatore – Quaderni ‘neon’-avanguardisti ve L’Arrivista adlı edebiyat dergilerinin kurucusu ve editörü oldu. NeoN-Avant-gardist Anti-Manifesto’yu kaleme aldı. Şiirleri yirmiden fazla dile çevrildi. 2024 yılında, Kolektivne NSEAE (Yeni sosyo-etno-antropolojik-estetik) adlı sanatsal yapıyı kurdu.
HOTEL ACAPULCO
Le mie mani, scarne, han continuato a batter testi,
trasformando in carta ogni voce di morto
che non abbia lasciato testamento,
dimenticando di curare
ciò che tutti definiscono il normale affare
d’ogni essere umano: ufficio, casa, famiglia,
l’ideale, insomma, di una vita regolare.
Abbandonata, nel lontano 2026, ogni difesa
d’un contratto a tempo indeterminato,
etichettato come squilibrato,
mi son rinchiuso nel centro di Milano,
Hotel Acapulco, albergo scalcinato,
chiamando a raccolta i sogni degli emarginati,
esaurendo i risparmi di una vita
nella pigione, in riviste e pasti risicati.
Quando i carabinieri faranno irruzione
nella stanza scrostata dell’Hotel Acapulco
e troveranno un altro morto senza testamento,
chi racconterà la storia, ordinaria,
d’un vecchio vissuto controvento?
OTEL ACCAPULCO
Bir deri bir kemik kalmış ellerim, devam etti yazmaya,
ölümün her bir sesini kağıtlara dökerek.
Herif, vasiyet falan da bırakmamış,
sallamamış herkesin normal insan mevzuları dediklerini;
düzenli işi, evi, aileyi,
ideal hayat denileni.
Ta 2006’da terk etmiş herif, kalıcı sözleşmelerin savunmalarını,
dengesiz olarak etiketlenmiş.
Milan’ın orta yerinde kilitli kalmışım,
Otel Accapulco diye viran bir yerde,
dışlanmışların hayallerine seslenen.
Har vurup harman savuruyorum
bir ömürlük birikimlerimi,
para dökerek
dergilere ve yavan yemeklere.
Otel Accapulco’nun
viran odalarına daldığında Carabineri,
vasiyetsiz başka bir herif daha bulduğunda,
kim anlatacak ulan
rüzgara karşı yürüyen
yaşlı adamın sıradan hikayesini!