bir ömür nasıl heba edilir
söylesem inanmasınız
ben de inanmadım ama her şey ortada
yüzü pas tutmuş zamanlar
ve gölgesi kapılara vurmuş akşamlar
ezberletiyor insana
hatırla
ne çok bekledin kapıların ardında
bir insan nasıl içlenir
söylesem anlamazsınız
ben de anlamadım yaşım yetmeden
haberim yoktu çünkü kendimden
ne içimde ay uyudu
ne zaman gözümde yoruldu
hatırla
ne çok baktın karanlıklara
bir insan nasıl ölür
ölmeden bilemezsiniz
ben de bilmedim kimse bilmedi
göğsümde parçalandı sabahlar
ve yüreğime kapandı bütün kapılar
ölen öldü ama acısı dinmedi
