Karanlığa Renga/ Bilsen Başaran – Aslıhan Tüylüoğlu
kırk kırbaçla karşıladım
karanlığı kırk dil olan bu testere hayatı
İkiye böldüm yılan sözlerini
üstünden atladıkları kara yalanı
bağırdım karanlığın ağlarına takılanları
ensest livata çığında boğulanları
gördüm karanlığın rahmindeki habis talanı
badeli şeyhlerin fallusundan akanı
cennet nuru sanan
kadın erkek çocuk
kendini safsataya sunan
gafletteki zavallı halkımı
düşündüm, içim yandı.
kurt kuş sustu, yer gök utandı
zifiri bir hançerdi anlağınızdaki
gül yüzlü günlerimize saplandı
İzbe köşelerin korkutan rahlesinde
sorgusuz inan’a teslim çocuklarımız
İlim değil tacizin kitabını okudu
sustu hakka gidecek yol ile kendini yolda sanan
soluğu cevher her can için ünledik karanlığınıza
bizim değil dedik
ışığa pala sallayan usunuz
bu köz yola döşenen pustan iman
bizimdir oysa geceyi karanlıktan ayırıp
güneşi veren bir halkın sabahına
biziz aydınlığın meşalesini
yüzyıla taşıyan kayra
hep hayat muştusudur gün doğumunda umut
ağzımızdan dünyaya bağıran aydınlığa