Leylak Kokusu
Gök gürültülü sağanak yağışlıydı adam.
Akrebin ayak izlerini takip etti.
Güne bakan gök masalındaki kadın da vardı orada..
Kahramanlar aynıydı
Herkes kendine zehir
Susan birini yenemezdi ki akrep..
Öldürdü, öldü.
Gökyüzü tüketiyordu kederini
Yitip giderken sessiz suretler.
Islanmış kâğıtlarda eridi aşk,
Susmuş muydu zaman
Son bir söz söyleyebilseydi
Bahardan çaldığım renklere
Çiseliyorum
Sarılıyor kalbim eriyen kâğıtlara
Öpsem ıslanırım öpmesem kıyamam
Mimoza mevsimim
Kusuyor muydu zaman
Çatalımda turunç reçeli
Dudağımda ekmek kırıntıları
Şıralı sabahımın dilberi
Gök gürültülü sağanak yağışlıydı adam
Öldürdü
Öldü..
(Leyla Karataş)