Sende Bil Tanı Ustanı Sevdam
Cemal Karsavran
hey umutlarımın gökyüzü bakışlı yalan sevdam
gözlerimde uçan uçuk maviler
ne sürüklenirsiniz lodosla
nokta nokta çember çember gözlerimde
bekleyenin var mı düşünsene
çırpını çırpını kanatsız kuşum
geceler sessiz ölüm desene
günden güne biten ümitlerime.
ağlayarak çıktığım bu yollarda
boynum eğik gözlerim düşer toprağa
ben giderim yol bitmez bittiğimde
dalga dalga Karadeniz seni yarattığımda
gözümden canımdan çok baktım
kol kanat gerdim yokluğun yokluğumdu
egenin serin sularına verdim çağıl çağıl
attım yüreğime kara iklimleriyle Anadolum
hep seni düşledim hece hece
okyanus oldun zaman içinde
simdi coşkun nehirsin kar sularıyla
baharlarla coşan sığmayan ele avuca
delice bir çocuksun kara denizden
kıyıları yalayıp geldiğin liman şehrinde
toprak ana yeşil dalmı bıraktı
doğa baba günden güne verir erozyona
taşı toprağı altın Marmara
sığınaklarım vardı koylarında
yaradanı yaratanda bilirim
sende bil tanı ustanı sevdam