Yeraltından Çıkış
Eskiden burda kuşları izlerdik
biz kendimizden kaçtık, onlar bizdeki canavardan.
Haydi kente dönelim, daha da kirlenelim
başlasın kirlilerin kanlı savaşı.
Durmadan yalan söylesin tezgâhtar adamlar
parıltısı kör edici, birilerinin elinde bıçak
bunlar da yüzülmüş insan derisi.
Kiminin büyükmüş sessizliği
öldürülmüş gizini söylemeyince
başkaları da, gürültüyle ayaklandıkları için…
Hiç susmayan aşkları da vurdular
o günden beridir yeraltındayız.
Uzaklıkları aşan bir şey gerekli
yaralı bir özlem, çığlığı kuşatıcı
belki delirmek gibi…
Yıkmaya başlayalım şu çıkmaz insanlardan
bunu yaparken kalbini koruyun şu küçük kızın
mavi yaseminler düşürün gözlerine.
Sonra dinlendiririz işçilerin terini
yazdığımız rüya için uyuruz
kediler uyanır önce, biz de uyanır öpüşürüz.
Bizimkilere paçalı bir güvercin gönderin
işkencede kırılan sözcüklerim diri, artık daha çalışkan
bu sefer yenilmedik kendimize
bekleniyor, gecikmesin bu hayat.
VEYSEL ÇOLAK
Dünya, 2021