Bıkıntı Çağı/ Aslıhan Tüylüoğlu
Kediler ölüyor, çiçekler soluyor Şehirler bitiyor, evler ve okullar da Görmeden silindiğini anlıyorsun izlerinin Bir şeyler kalmıyor insandan uzağa Medeniyetin zirvesinde tepinen zavallılar Bir de bin yılları savaşla geçirmiş yoksul halklar Karalar götürür kalemler örgütlediğin harfleri Toprak ve rüzgara karışan DNA’nı Yapay zekalı böcek çözebilir şifre şifre Sabahları oyala, akşamı sakın Geçitler acı yuvasıdır, anılar…