bırakış
bırakış hayat; yordun ruhumun meneviş gözlerini yol yorgun, yağmur yorgun, ben yorgun deniz gözlü rıhtımın martıları kanatlanır okyanus yürekli bağrımın tam orta yerinde insanca bir dünya istiyorum şuncacık ömürde ıssız anılarım saklı içimin çavlanında hüznün yedi rengini gökkuşağına bağışladığım gün su emekledi, gölgesini yanıma taşırken benimkisi kabuğunda büyülü bir sevda an olur yağar…