GLİYA’DA KAOS/ H. İhsan Sönmez

düşünce, esaret, kemik kafes anda kalbim ölü bir saat gibi gliya’dan yükselir o anlamsız ses örümcek ağına el basarım ki ateşi ben bulmadım aklı yanan biri bulmuş olmalı ruhumun üzerine harf koyarım söylerim dilsiz olsam da söyler bir kişiye neden fazla iki kişiye eksik kor alevi anahtar deliğinden girer hayaletim alevi söndürür nedensiz neden derim,…