Göç/ Birgül Kızılkaya
İki yıl önce tanımıştım Muammer amcayı Ankara’da. Yaşadığı uzun yılları yüzündeki sayısız çizgilere yerleştirmiş mavi gözlerine hüzün yerleşmiş seksen sekiz yaşında bir amca. Emin olmamakla birlikte o öyle söyledi… O gün doğduğum gecekonduyu görmeye gitmiştim. Benim de ruh halimin amcadan kalır yanı yoktu aslına bakılırsa. Oldukça hassas bir gün yaşıyordum. Her yer viraneye dönmüştü. Sokaklarında…