Siyara
SİYARA Heybet Akdoğan gün devrildi kor gibi biten bir ömrün bağrında el ayak çekildi sinemizden güneş ve ay gibi yanıp söndü hayallerimiz kuşandıkça zamanı sessiz feryatlar düştü sözümüzün üstüne her şey yabancı kesilirken bize sığınmak kırık bir umuttu vuslatımıza sızan sürgün hicranlardı siyara anıların kollarına bırak kendini hafif bir yel gibi okşasın özlemim seni sislenmiş…