ÖLÜM VADİSİ
ÖLÜM VADİSİ Ölümler kentine giden bir vadinin yolcusuyum yüküm kelebek yürekli bir ölü Hüzün süzüyor yaralarımdan saçlarım belimde salındıkça alıcı kuşlar dönüyor etrafımda Beklediğim istasyonlar ıssızdı yolcusu bendim trenlerin ömrümün ikizi bir de yalnızlığım Genzimde ıhlamur kokuları geçip gidiyorum yazın kenarından kendiliğinden iniyor gölgeli pencereler sesini duyuyorum uzaklardan Araf’ın Gülçin Yağmur…