Parmak Hikayesi
Parmak Hikayesi Şehnaz İşeri Oldum olası uzun boyluydum. Çocuklar acımasızdır. İlkokulda adlar taktılar bana. “Sırık ” dediler “Zürafa, zürafa ” diye işaret parmaklarıyla gösterip gülüştüler. Çember olup çevremde ortalarına aldılar beni. Üzüldüm, ağladım tabii. Ama çocuklukta yaralar çabuk iyileşir. Zaten onlar da bir süre sonra unuttular beni. Yeni eğlenceler buldular. Ergenlikle beraber uzun boyumu gizlemek…