DORUK ATLAR Doruk atların zamanıydı sıcak bir öğle vaktinden Ağaçların yalnızlığa gebeyken bahara durduğu Gün sarhoşu yüreklerin ateşlerde kavrulduğu Cümle kurt kuşun yuvasıda çıngıraklı sürüngenlerin Toprağın eteklerinde olduğu Lal olmuştu diller konuşurken gözler Sıcağın sarısında alev alev Yağız atların su içmeye indiği zamanlardı…
sanrı atların çılgın koşuları bittiğinde toz ve toprağın arasından belirir bir ömrün hatıraları ağladım doğar doğmaz biten balık hayatım için içinde çabaladığım deniz bir kova sudan ibaret kitabın sayfaları gibi deniz kabukları dökülürken cebimden öğreniyorum yaşadığımı bir tatlı nefesin içini dolduran hayat bunca yorgunluk gerisi bunca mülk dokumaların örgüsünü çözecek…