Tank/Tahir Musa Ceylan
Önceleri yürüyüşümdeki gamsızlık muhteşemdi delirmiş denizin kıyısında kemana başımı yatırır adımlardım, dalgalar teknelere şefkatli davranır bacaklarım yolda melodik minör bir gam çalardı o zaman ayaklarım toprakta yavaşlık sınavındaydı Öyle sürse de sonrası gelmedi şavalak cevaplar vermeye başladım insanlara içimde hatırası ölümsü nahak bir korku vardı tek çare, illa aman Köroğlu’nun içtiği bengisu yük hayvanı gibi…