Boş Zaman Ölümdür, H İhsan Sönmez
“Zihinsel bir uğraşı içermeyen boş zaman ölümdür ve
diri diri gömülmektir.” Seneca gerçek yaşamla öncü entelektüel
yaşam arasında ayırım yaparken bu önermeyi
kullanır. Gerçek yaşamın zihne dayanmayan birikim ve
hazlarının önünde sonunda boş zamana dönüşeceğini vurgulayarak;
felsefe, sanat ve şiirin ve onun derin katmanlarının
kişiyi bu boş zaman ölümünden koruduğunu söyler.
Buradan söyle bir önermeyle çıkabiliriz. Entelektüel zihinsel
yaşam ve sanat bir boş zaman öldürme eylemi değil
gerçek yaşamı öldürmeme girişimidir.
Schopenhauer yaşam bilgeliğini üzerine konuşurken doğanın
entelektüel açıdan oldukça zengin olarak donattığı
kişilerin en mutlu kişiler olduğunu söyler. Gerçek yaşamın
sunduğu dışsal zenginliğin yapmacık ve uydurma oyunlarla
zamanla bir yük ve bağımlılık haline geldiğini vurgular.
Hatta zihinsel yaşam olmadan dış gerçeklik tam anlamıyla
algılanamadığından bunun acı üreterek yaşam heyecanının
yitirildiğini anlatır. Buradan çıkarılacak sonuç; mutlu
bir yaşam için entelektüel bir yaşamla gerçek yaşamın bir
uyum içinde sürdürülmesinin gerekliliğidir. Sosyal kökenlerinde
ve gerçek yaşamlarında barbarlık ve şiddet öncü
olduğu halde, entelektüel yaşamın büyüsünü keşfeden bazı
ülkelerin sosyal mutluluk ve dış zenginliğinin olağanüstülüğü
dikkat çekici bulmaktayım.
Not: WEB sitemizde dergimizde yer alan ürünleri kısmen paylaşıyoruz…