HÜZÜN AĞACI
Çok elli bir yelpazedir
ölümün sessizliği
üfürür ıslığınıince diliyle
sol yanımda
bir sevgili gibi gezinir
Benimsin diyemediğim
sancılı kalbim
uzak bir iklimin
hüzünlü gurbetinde
akşamdan sabaha
deli gibi çırpınır
Flu bir resimdir güne açılan
yorgun pencereler
gözlerim kalıyor bahçelerde
gözlerim kikahırlı keder
Kal gitme demelerini
duymuyor o hırçın bulut
gökyüzünü de taşıyor
ıssız dağlara
yalnız dağlara şimdi
ateşi kuşanıp yağan kalbimdir
Gülçin Yağmur Akbulut
