İnsan ve taş arasında / Oya Gündüz Aksu
gönüllü anlaşmadır evler, insan ve taş arasında
nice yaşam, nice ölümler taşır
kim terk ederse unutarak sözünü
geri döndüğünde
kaskatı bir tortuyla karşılaşır
yalnızlığı sevmez bizim gibi onlar da
hep bir ışık gözler sokak lambalarından
bir göz odası yansın ister komşu binaların
uyuyakalıp kabuslar görmekten korktuğundan
ama en çok yangından korkar evler
canı yanar belli ki onun da cayır cayır
yıkılmak daha az acıtır belki
beşiğinde sallanarak dünyanın
hiç değilse ardında
külden fazlasını bırakır
gönüllü anlaşmadır evler, insan ve taş arasında
çatıda susmayan baykuş, yerde dilsiz karınca
duvarlar birer ayna zamanı yonttuğumuz
hem dışında
hem içinde kalmaktan korktuğumuz
