Papusza – Nikifor ve Krzystof Krauze, Neşe Ürel
Hayatımızda tüm dengeleri alt üst eden pandemi olmasa nisan ayında 39. İstanbul Film Festivali gerçekleşecek ben de İstanbul’a gidip salonlar arasında mekik dokuyacaktım. Sonra Ankara’ya dönüp diğer festivalleri takip edecektim. Uzun yıllardır ilk kez baharın müjdecisi olan festivaller yapılamadı. Doğa pandemi dinlemedi ve baharın ikinci müjdecisi olarak gördüğüm erguvanlar açtı ama ‘evde kaldığımız’ için onları da göremedim. Yani bahar ayları festivalsiz ve erguvansız evde geçti. Biz sinefiller de festivallerimizi evde yaratmaya çalıştık. Digital platformlar buna yardımcı oldu.
İstanbul Film Festivali Özel Seçkisi ile evlerimize konuk oldu. Geçmiş yıllarda festivalde ödül almış filmleri MUBİ üzerinden gösterdi. Bunlardan biri de Papusza (2013) idi. Bu film hakkında yazmadan yıllar öncesine gitmek istiyorum.
2006 yılında Ankara Film Festivali’nde izleyen pek çok arkadaşımla birlikte hayran kaldığımız bir film vardı: Nikifor (2004). Nikifor ve Papusza’nın yönetmeni aynıydı: Krzysztof Krauze ve ben bu yönetmenin filmleri sayesinde varlıklarından haberdar olmadığım bir ressam ve bir şair tanımış oldum.
(…)
Not: WEB sitemizde dergimizde yer alan ürünleri kısmen paylaşıyoruz…