Kör Kuyularda / Öner Fikri
Ahmet Oktay’a dilimde paslı bir çarmıh çivisi savruluyordum eksi üç yüz, eksi beş yüz iniyordum kör kuyulara soğuk demir kafesinde karanlık zamanın hamur kokusu ekmek kokusuna karışırken eski mahallesinde çocukluğumun kana kana su içerken buldum kendimi kanadı kırık bir güvercin gibi Nasrullah Şadırvanı’ndan kendimi gördüm sonra ıslak taşta yarısı Yozgat Sürmelisi’ydi yüzümün yarısı Arnavut Kaldırımı…