KENDİMCE BİR SÖYLEŞİ/ Mehmet Rayman
ey cabar oğlu cabar nedir senden çektiğimiz böyle yırtık yaprakların satışından bir mezar bıraktın bize kefensiz sarıldık birbirimize okul zili çalsın uyanırız yine yalanın talanın geçmiş boynumuza bağlar bahçeler baykuş yuvası evin barkın üzümsüz çer çöp talkım kim kimi kıskanıyor bakın bir kere akşamın gölgesine sinmiş bekliyor yanımızdan el ayak çekilsin hele ellerimiz alışkın bu…