ne zaman doğru zaman
ne yer doğru yer
köprü başına ilişmiş gözlerim
yalın ayak bir peri
üstüne basıp geçer
taşlar ufalanır, dağlar ufalanır
ne yağmur aynı yağmur
ne bahar aynı bahar
tırpanı almış bir rençber
yüreğimden çiçekleri biçer
insan yerinde duramaz elbet
alıp başını da gider
ne ömür gerçek ömür
ne yazgı gerçek yazgı
kefenler biçer bir terzi
herkes kendine uyanı seçer