Cüneyne Dergisi Cumhuriyet 100. Yıl Öykü Seçkisi Hatice Eğilmez Kaya ve Kamil Akdoğan tarafından hazırlanan seçkinin editörlüğünü Habibe Dumlupınar Akbulut, kapak tasarımını Eren Çalışkan yaptı. İçindekiler CUMHUR DEDE, ALİ DOĞAN FİKRİMİN İNCE GÜLÜ, BERRİN K. AYDIN BİR CUMHURİYET ÖĞRETMENİ, CEYDA SEVGİ ÜNAL ATATÜRK VE GÜZELÇAMLI, ETEM ORUÇ DÜŞTEN ÖTE BİR VAKİT, FATMA TÜRKDOĞAN UNUTTURAMAZ ZAMAN,…
Kamil AKDOĞAN, MERHABA, Sabahattin YALKIN, SULARIN ŞAKAYIK DİLLERİ, Hidayet KARAKUŞ, ŞİİRİN VAKTİ, Asım GÖNEN, AYAK İZİ, Şener AKSU, CAN SIKINTISINA GÜZELLEME Hatice EĞİLMEZ KAYA, Aslıhan TÜYLÜOĞLU, EV’E RENGA Fatma ARAS, MABEDİM, Serkan ENGİN, HAYALET, Ömer FİKRİ, GÜLCÜ, Nina ŞAHİN, İTİRAF, Nilüfer UÇAR, SEVGİNİN İNCE DİLİ, Leyla KARATAŞ, KÜSKÜN SUYU BUL, Semiha BAYSAL, DÜŞ, Ferki HAYDAROĞLU,…
Çakmak çakmak gözlerin Senden büyük görmedim Güzel veciz sözlerin Boş yere hiç övmedim Karatahta başında Sesim sesine değsin Seni izler gözlerim Sen hiç mi hiç ölmedin… * * Bir hikmet var bakışında Her engeli yıkardın Kocatepe başında Karanlıktan çıkardın Düşünceli dalgınsın O ne güç, o ne büyü Ses yürek atışında Aydınlığa bakardın * * Bilgiyi…
Önceleri yürüyüşümdeki gamsızlık muhteşemdi delirmiş denizin kıyısında kemana başımı yatırır adımlardım, dalgalar teknelere şefkatli davranır bacaklarım yolda melodik minör bir gam çalardı o zaman ayaklarım toprakta yavaşlık sınavındaydı Öyle sürse de sonrası gelmedi şavalak cevaplar vermeye başladım insanlara içimde hatırası ölümsü nahak bir korku vardı tek çare, illa aman Köroğlu’nun içtiği bengisu yük hayvanı gibi…
Sevgili dayım Tuncer Aksu’ya dağlar ölür mü hiç eteklerinden kuş sürüsü gibi havalanınca bahar çiçekleri ya da bulutlar son damlasına kadar üzerine boşaltırsa içini yollar ölür mü hiç geçmese de kıyısından nal sesleri ya da feryadını bir kozalağın duymasa da ormanın en kuytu yeri güller ölür mü kalmasa bile başını kaldıracak mecali diller ölür mü…
ne zaman doğru zaman ne yer doğru yer köprü başına ilişmiş gözlerim yalın ayak bir peri üstüne basıp geçer taşlar ufalanır, dağlar ufalanır ne yağmur aynı yağmur ne bahar aynı bahar tırpanı almış bir rençber yüreğimden çiçekleri biçer insan yerinde duramaz elbet alıp başını da gider ne ömür gerçek ömür ne yazgı gerçek yazgı kefenler…
çocuk ifade edebilse, ırmaklar farklı akardı bana kalan ulan oğlum haytalık anıları ekmek çarpsın öhenin erkek sıvamaları and olsun sınıfta, bir kız çakar takardı marşal yardımı, zıkkımı süt çocuklardık kurt öğretmen korkusu ile şamarıktık ilkokul coğrafyasında sıkışınca utanır su gibi ömrümüz aziz ve muhterem olunca kara tahtaya doğru çişimiz kızılırmak gibi akardı hüsnü, kuruntun çarpsın…
Tüm sıfatların işaret parmağı seni gösteriyor güzel mi çirkin mi, deli mi akıllı mı? sözcüklerden hapishaneler, odalarda saklı gizi çarşıda çıldırmış biri giysilerini yırtıyor, bu et kimin akbabaların gözleri üstünde, pençeleri ağ yüklemiş zamanları sırtına, yanağında tokat izi Yüreğin yakılmış çağların ortasında, kül rengi gözlerin Gözlerin ki aşkı sönmüş kuyularda baktığı filmlerin fiyakalı sonlarında arayan…
gömleğinin rüzgârlar biriktiren tenhasında hiç tanımadığım kentinizi gördüm o gece intiharını ütüleyen kararlı genç kadındı gün mumlara meydan okurken kandiller / umarı yitiğim bir başına geçiyordu kibrit alevinin çerçevesinden. kuytusu imbatlı, atılmışlar toplayan kent kendine küskün tırmanıyordu şakrak menziline o menzili sağan dal(ga)lardaki ateşine üfledikçe harlanan ve büyüyen büyüyen ve yutan bir telâş fişeğiydi –…
1. Deniz bıraktığım gibi mavisi mavi daha kendi oyununda sevda ıslağı dalgalar ne ölüm umurunda suların ne de dirim Ayvalık’ın zeytin ağaçları habersiz tanrıların ulu orta kaçamaklarından söylentileri şurda burda dilden dile İda Dağı’nın üç güzeli güzellik yarışında… Ve niye tetikte şehadet parmakları 2. Hiç bozulmamış balkonda bıldırdan kalma kırlangıç yuvası cik-cikli iki yavru başı…